Başlıktan da anlaşılacağı üzere;
Evet ŞAMPİYON BEŞİKTAŞ
Evet ilk yalnızımı uçtum.
Beni çok mutlu eden bu iki olay geçen hafta gerçekleşti ama ancak vakit bulabiliyorum yazmaya.
Öncelikle Beşiktaş'tan başlayalım. Son şampiyon olduğumuz 2009'dan 7 sene sonra hakkımızla, şerefimizle şampiyonluğa ulaştık. Uçuşlardan dolayı ne yeni mabedimizin açılışına, ne de şampiyon olduğumuz maça gidememiştim. Bundan dolayı çok üzgündüm. Neyse ki kutlamalara katılabildim. 19 Mayıs sebebi ile verilen 4 günlük izinde İstanbul'a gittim ve takımımızın Boğaz'daki tekne turuna ve staddaki kutlamalara katıldım. Stad kutlaması klasikti ama tekne turu muhteşemdi. Aşağıdaki fotoğraflardan göreceğiniz üzere yaklaşık 30 tekne takımın teknesine eşlik ettik. Eminim bir daha ki şampiyonluğumuzda bu organizasyon tekrarlanacak ve tekne sayısı çok daha fazla olacak.
Ben kendimi bildim bileli Beşiktaşlıyım. Ailede Beşiktaşlı yok. Hatta babam futbolu hiç sevmez. Çok şükür çocukken yanlış bi yola sapmamışım. 1999 senesindeki 4-0 yendiğimiz Samsunspor maçından beri yani 15 yaşımdan beri içerdeki olsun kısmen deplasmandaki olsun maçlara elimden geldiğince gidiyorum. Beşiktaş sayesinde tribünden ve gittiğimiz bir çok şehirden kazandığım çok güzel dostluklarım var. Beni ilk deplasmanıma götüren 20 senelik arkadaşım Ümit Elçi'ye de burdan selam yolluyorum. Aynı zamanda Beşiktaş Kongre Üyesi'yim. Kısacası, kulübe elimden geldiğince naçizane destek vermeye çalışıyorum.
Gelelim uçuşlara. Yukarda yazdığım üzere geçen hafta kontrol uçuşunu başarıyla tamamladım ve ilk yalnız uçuşuma çıktım. Daha önceki yazılarımdan birinde bahsettiğim üzere uçmak harika bir duygu ancak bunu yalnız uçtuğumda daha bi idrak ettim. Aslında ilk yalnızda sadece 3 meydan turu atıyorsunuz ve yaklaşık 20 dakika sürüyor ama o aleti tek başınıza yukarı çıkarmak ve tekrar indirmek hem gurur verici hem de çok keyifli. İlk yalnızım sırasında kısa bi süreliğine bütün bu süreci aklımdan geçirdim; başvurum, DLR aşamaları, mülâkat vs. ve şükrettim ki şimdi yalnız başıma yukarıya çıkabiliyorum. Bu aşamada bana çok emekleri geçen ve hayallerimle buluşturan aşağıdaki uçuş ve kontrol hocalarıma teşekkürü bir borç bilirim.
İlk uçuş hocam
İkinci uçuş hocam
İlk yalnız sonrası kontrol hocamla birlikte
İlk yalnız uçuşumu gerçekleştirdikten sonra havacılıkta adet olan ıslanma merasimi de oldukça eğlenceli geçti. İtfaiyeden gelen suyun beni ıslatmasıyla, o sırada Akademi'ye geziye gelen anaokulu çocuklarının bunu görmesiyle gelen çığlıkları güzel bir ambians oluşturdu. Islanırken niye ellerimi kaldırdığımı sorarsanız, Kartal Duruşu yapıyordum. Videoda göreceğiniz üzere çok kararlı bir şekilde kadraja giren kontrol hocamın beni yere yatırıp tazyikli suyu paçamdan vermesi de ayrı bir olaydı. O gün belimin tutulması sebebiyle şınavı nizami çekemedim ama yine de idare ederdi sanırım. Bu güzel anı için arkadaşlarıma, ıslanma merasimini kameraya alan devrelerim Engin, Serhenk ve Aydın'a teşekkür ederim.
Bundan sonraki yalnız uçuşlarımız 1 saat sürüyor ve uçuş manevraları kitabımızdaki hava hareketlerini çalışıyoruz. 26. sortide de bu hava hareketlerinden bir kontrol uçuşumuz daha var ve bunu da başarıyla geçersek çift sırmayı takıyoruz.
Görüşmek üzere.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder